Limmen, 20 juni 2016
Afgelopen week verscheen een artikel over paling in Visionair, het lijfblad van de sportvissers. In dit artikel wordt Margreet van Vilsteren van de Good Fish Foundation (GFF) geïnterviewd, het artikel laat duidelijk zien dat de kennis van paling bij de GFF uiterst gering is. Blijkbaar hebben de opstellers van het artikel hun huiswerk half gedaan en laten ze zich niet onpartijdig voorlichten.
Beoordeling
Bij de beoordeling van de paling gebruikt de VisWijzer de zogenaamde Common wild catch fisheries methodology, een methodiek welke toegepast wordt voor zeevissen zoals de schol en de haring. Hier gaat het bij de start al fout.
Palingen zijn een catadrome vissoort, zij worden geboren in de zoute oceaan en groeien tot volwassenheid in wateren met zoetwater. Uiteindelijk trekt deze globetrotter weer terug naar de oceaan om zich voort te planten. Al met al een moeilijke reis door de vele hindernissen als dammen en dijken die de paling tegenkomt op zijn lange reis. Daarnaast is paling een panmictische soort, palingen uit het hele leefgebied paaien random met elkaar. Het nageslacht, de jonge palingen (glasalen), worden door de golfstroom op volledig willekeurige plaatsen in het leefgebied gebracht. Palingen die in Nederland opgroeien kunnen afkomstig zijn van ouderdieren die daarvoor elders in het inmens grote leefgebied zijn opgegeroeid. Palingen beoordelen met een methodiek die men voor zeevissen toepast, zoals de VisWijzer doet, is wetenschappelijk onverantwoord.
Paling is een unieke vis met een heel bijzondere leefwijze. Deze uitzonderlijke vis verdient een eigen beoordelingsmethodiek. De palingsector werkt internationaal al zes jaar met wetenschappers en natuurbeschermers aan een dergelijke specifieke palingstandaard. Nederlandse NGO's weigerden tot heden zitting te nemen in deze internationale groep in Londen.
Gebrek aan inhoudelijke kennis
Het gebrek aan kennis tonen de opstellers van het artikel ook bij het aanhalen van het ICES (Internationale Raad voor de benutting van de Zee) advies over paling. Men stelt dat de wetenschappers binnen ICES een volledig vangstverbod adviseren. Dit is echter niet zo. Het voorzorgsprincipe advies luidt: Alle menselijke invloed welke de ontsnapping van volwassen palingen beïnvloed moet zo dicht mogelijk bij nul worden gebracht. Nergens in het advies van ICES staat het in Visionair gepreekte volledig vangstverbod voor paling. Blijkbaar zijn de opstellers van het artikel de Engelse taal niet machtig of geeft men graag een eigen draai aan de waarheid.
Weigeren gesprek duurt voort
De organisatie achter de VisWijzer, weigert al zeven (!) jaar elk inhoudelijk overleg met de palingsector. Al eerder toen deze club nog onderdeel uitmaakte van Stichting Noordzee weigerde men antwoord te geven op inhoudelijke vragen vanuit de Nederlandse Vereniging van Palinghandelaren (NeVePaling). De GFF werkt binnen de Aalherstelgroep onder de leiding van Jan Terlouw samen met Nederlandse sportvissers.
Een verwonderlijke keuze want hoewel de naam anders doet vermoeden heeft de Aalherstelgorep sinds 2009 nog geen enkele paling geholpen of ook maar iets actiefs ondernomen voor het herstel van de palingstand. De sportvissers hebben volgens de laatste ICES rapportage wel een enorme invloed op het palingbestand, zo blijken de Nederlandse sportvissers jaarlijks net zoveel paling uit het Nederlandse water te hengelen als de commerciële visserij. GFF geeft door deze samenwerking de sportvissers een “groen imago” of dat toegekende groene imago terecht is laten wij graag over aan het oordeel van de lezer.
Wie het weet mag het zeggen
De palingsector heeft in Nederland Stichting DUPAN opgericht. De Stichting heeft in de afgelopen jaren de Nederlandse binnenwateren met enkele tientallen miljoenen jonge palingen herbevolkt. Hiermee maakt DUPAN actief werk van het herstellen van de palingstand in Nederland. Helaas wordt Stichting DUPAN in het Visionair artikel afgeschilderd als een kwaadwillende partij en pleiten de opstellers van het artikel ongefundeerd keihard voor het stoppen van de palingvisserij en palingconsumptie.
Onze leden vragen zich in alle goede moede af hoe de opstellers tot een dergelijk oordeel komen. Er is immers geen enkel wetenschappelijk advies waarin wetenschappers een volledige visserijstop adviseren. Wel zijn er sinds jaar en dag enkele sportvisserijbestuurders die een einde aan de beroepsvisserij willen maken. Het uiteindelijke doel zou zijn dat dan de sportvissers alleen de dienst uitmaken op het binnenwater. Zou deze dogmatische invloed uit de sportvisserij reden kunnen zijn voor het artikel in Visionair? Wie het weet mag het zeggen.
Samenwerken
GFF en Wereld Natuur Fonds (WNF) schrijven op hun eigen websites dat ze altijd samenwerken met de visserijsector. Een visserijsector die vist om mensen te voeden is met een groeiende wereldbevolking van levensbelang. Dat die visserijsector dat doet op een verantwoorde manier mag vanzelfsprekend zijn. De hele verenigde palingsector wil graag een versneld herstel van de palingstand bewerkstellingen en snel komen tot een onafhankelijk gecontroleerde duurzaamheidsstandaard. NGO's als de GFF en WNF zouden hiebij een grote rol kunnen spelen. De deur bij NeVePaling staan wagenwijd open, helaas hebben de mensen van de Nederlandse NGO's als de VisWijzer die deur tot op vandaag nooit kunnen vinden. De NGO's blinken uit in het uitspreken en schrijven van mooie woorden maar in de praktijk laten ze hier weinig van merken.
De NeVePaling heeft in de laatste vijf jaar herhaaldelijk de oproep gedaan om samen te werken aan herstel van de palingstand. Helaas lijkt uit het artkel in Visionair erop dat een samenwerking voorlopig er nog niet inzit. Hiermee loopt het herstel van de palingstand en de ontwikkeling van de speciale standaard voor paling vertraging op. Dat kan volgens de leden van de NeVePaling nooit de bedoeling zijn en zij zijn dan ook zeker van plan de ingezette weg naar verduurzaming te blijven volgen. De leden van de NeVePaling blijven wel teleurgesteld in de opstelling van de partijen die elk gesprek en samenwerking blijven weigeren.