NeVePaling vindt EOS Viswijzer onnodige bangmakerij

Geplaatst op woensdag, 30 juni 2010

Limmen, 30 juni 2010

Het artikel in EOS, een Belgisch-Nederlands semi-wetenschappelijk blad, over gifgehalte in consumptievis is onbehoorlijk suggestief. Volgen EOS zouden door vervuiling slechts 12 vissoorten zonder gevaar gegeten kunnen worden. Ook wilde paling komt, weer eens, in een kwaad daglicht te staan. NeVePaling de brancheorganistie van de Nederlandse palinghandel spreekt van onnodige bangmakerij. Het grootste deel van de in Nederland gegeten paling komt uit streng gecontroleerde kwekerijen de rest (een kleine 10%) is afkomstig van gecontroleerde wilde palingvisserijen in Ierland en Nederland.

Gecontroleerd

NeVePaling laat verder weten dat de legale palinghandel in Nederland streng gecontroleerd wordt door de overheid. De Voedsel en Warenautoriteit (VWA) neemt regelmatig op diverse verkooppunten monsters van onder andere paling om te kunnen bepalen of de producenten en leveranciers vis met te veel schadelijke stoffen uit de voedselketen weren. Ook verricht de VWA gerichte controles bij EG-erkende visverwerkende bedrijven, vishandelaren en beroepsvissers. De VWA treedt streng op tegen bedrijven die de regels niet voldoende naleven of de gezondheid van de consument in gevaar brengen. NeVePaling adviseert de consument dan ook alleen paling te kopen bij bonafide bedrijven. Alleen dan is de consument zeker dat er een veilig product gekocht wordt.

Paling delicatesse

De consumptiefrequentie van vis door verschillende groepen van de bevolking is gemonitord via de voedselconsumptiepeiling van het RIVM. Hieruit blijkt dat de gemiddelde Nederlandse palingeter slechts één of hooguit enkele keren per jaar een kleine hoeveelheid paling eet. Dit wordt onder andere bevestigd door de enquête die door Stichting DUPAN onlangs werd gehouden. Daarin gaven de ge-enquêteerden aan dat zij paling zien als een delicatesse en tussen de één en twee keer per jaar zich deze traktatie gunden.
Het Voedingscentrum adviseert consumenten om twee keer per week vis te eten, waarvan ten minste één keer vette vis ter preventie van hart- en vaatziekten. De consument wordt erop gewezen dat het gezondheidsrisico door blootstelling aan giftige stoffen niet opweegt tegen de gezondheidswinst door regelmatig vis te eten. Kortom: je hebt zoveel baat bij twee maal per week vis eten, dat het andere daardoor te verwaarlozen is.